Het motto waarvoor Silvia koos zet tot denken aan en is bovendien ook erg krachtig. Bedoeling van deze zin is benadrukken hoeveel lef en motivatie er aan de basis ligt van een succesvol verhaal.

Voor Silvia Beuls zat de studie voeding- en dieetkunde er in het jaar 1998 op. Nog in datzelfde jaar startte ze als diëtiste in het Universitair Ziekenhuis te Antwerpen. De voorbije jaren hebben haar in staat gesteld om tonnen ervaring op te doen, in zowat alle specialisaties wist ze zich te verdiepen.

De domeinen waarin ze zich specialiseerde zijn vrij indrukwekkend. Cardiologie, cardiochirurgie, vaat- en neurochirurgie kunnen allemaal aangevinkt worden. Haar voornaamste bezigheid situeerde zich echter op niveau van het adviseren en opvolgen van neurologische aandoeningen. Andere ervaring op het werkveld deed ze op door met patiënten te werken die aan mucoviscidose lijden. Een extra opleiding inzake tropische geneeskunde (HIV) heeft haar CV nog verder op punt gesteld.

Op de dienst gastroenterologie heeft Silvia heel wat praktische zaken opgestoken. Daar zag ze echter in hoe groot het belang van een luisterend oor kan zijn. Het geven van een waardevol advies staat of valt met het inzien van de complexiteit van het probleem én het laten spreken van de patiënt. Voor Silvia ligt daar de sleutel.

Het ontdekken van haar passie situeren we in het jaar 2000. In dat jaar specialiseerde ze zich in de voedingsproblematiek van patiënten op de dienst inwendige heelkunde. Daar stond ze namelijk in voor het begeleiden van mensen die een operatie hadden of moesten ondergaan binnen hun verteringstraject. Hoewel ze ook kinderen begeleidde met overgewicht bleef haar stokpaardje het begeleiden van patiënten die een maagverkleining overwogen. Hen voorbereiden en nadien begeleiden naar een gezond gewicht, zonder voedingsklachten, daar draait het voor haar om.